Autor: Ann Sowińska

EWANGELIA Mt 4, 12-17.23-25 Bliskie jest królestwo niebieskie Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza. Gdy Jezus usłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: “Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego. Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan. Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło”. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: “Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie”. I obchodził Jezus całą Galileę nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania. Oto Słowo Pańskie. K: Z wiarą wzywajmy Boga, który jest początkiem i końcem wszystkich dróg Ojcze święty, który dla Twojego ludu pielgrzymującego na pustyni, byłeś światłem i przewodnikiem, czuwaj nad naszymi drogami, abyśmy wolni od wszelkiego niebezpieczeństwa mogli dotrzeć do celu i powrócić do naszych domów. Ciebie prosimy… Ty, który dałeś swojego jedynego Syna, jako Drogę prowadzącą do Ciebie, spraw abyśmy szli za nim przez nasze życie wiernie i wytrwale. Ciebie prosimy… Ty, w Maryi Dziewicy...

Łaska spotkania Bł. Czesława, Patrona Wrocławia i Archidiecezji Wrocławskiej – uroczystość PATRON DNIA: Błogosławiony Czesław Odrowąż Błogosławiony Czesław Odrowąż, pierwszy przeor wrocławskiego klasztoru dominikanów i towarzysz św. Jacka jest do dnia dzisiejszego postacią dość tajemniczą. Nie wiadomo dokładnie gdzie i kiedy się urodził, ale przyjmuje się, że stało się to około roku 1175. Prawdopodobnie pochodził z tej samej śląskiej rodziny Odrowążów, co św. Jacek. Wiadomo, że był kustoszem kolegiaty sandomierskiej, który wraz z biskupem krakowskim Iwonem Odrowążem i jego krewnym kanonikiem Jackiem, wyruszył na początku XIII wieku do Rzymu. Tam w 1220 – 1221 roku, został przyjęty przez św. Dominika, razem z Jackiem, do nowego zakonu. W 1222 roku wraz z kilkoma innymi dominikanami, powrócił przez Austrię, Morawy i Czechy do Krakowa. Tradycja dominikańska przypisuje Czesławowi założenie pierwszego czeskiego klasztoru w Pradze. Kilka lat później udał się do Wrocławia, gdzie między innymi głosił kazania w kościele Św. Marcina na Ostrowie Tumskim, a w 1226 roku przejął z rąk tutejszego biskupa, Wawrzyńca, kościół Św. Wojciecha, przy którym założony został klasztor. W latach 1233 – 1236 Czesław pełnił w prowincji polskiej funkcję prowincjała i w tym czasie przebywał w Krakowie. W kilka lat po powrocie do Wrocławia, 6 kwietnia 1241r. był świadkiem niszczycielskiego najazdu Mongołów, którzy przystąpili do oblężenia miasta. Z tym wydarzeniem związana jest opowieść przekazana nam przez Jana Długosza o cudownym ocaleniu Ostrowa Tumskiego przez dominikańskiego przeora. Otóż dzięki...